Свята-Барыса-Глебская Каложская царква

Вітаю Вас браты і сёстры і віншую са святам Перамогі Праваслаўя!

Часта, вельмі часта людзі здзіўляюцца: “Як вы можаце быць перакананыя ў сваёй праваце? Усё адносна. Абсалютнай ісціны не існуе”. Не, кажам мы. Калі існуе Адзіны Ісціны Бог, існуе і адзіная ісціна. Гэта праўда ў кожнага свая, а ісціна яна адна, як Адзіны Бог. Несумненна ў сілах Творцы Сусвету захаваць гэтую ісціну і сярод рода людзкога. Вось мы і стаім на тым, што вера наша ідзе ад Хрыста і апосталаў, ад айцоў царквы і святых. І Гасподзь даверыў цяпер нам з вамі берагчы гэтую ісціну і перадаць яе іншым.

Толькі паскардзіўся я ўчора на дрэннае надвор'е, дык сёння мароз не дазволіў даехаць да царквы на сваім аўто. Мой дызель замёрз па дарозе. Дзякуй Богу, добрыя людзі падвезлі.

У храме сёння служылі святочную Літургію ў памяць 40 мучанікаў Севасційскіх. Жудасныя пакуты перацярпелі яны за Хрыста. Ноч у халоднай вадзе возера, а на беразе цёплая вопратка, вогнішча, ежа і піццё. Выходзь з вады - ідзі грэйся, але адмоўся ад Хрыста. Яны вытрымалі і не адмовіліся ад Спасіцеля.

Калі  не пацяплее заўтра, у нядзелю  будзем маліцца Богу за  добрае, адпаведнае пары  года надвор'е. Усе засумавалі па вясне. Падумалася, што так мы павінны сумаваць і па абуджэнню нашага духу. Але, мабыць, такі стан надвор'я адпавядае стану нашых душаў? Слаба, відаць, імкнемся да духоўнага абуджэння, таму і няма ні духоўнай вясны, ні каляндарнай…

Але ў Каложы і ў іншых храмах нашага горада, нашай краіны, у іншых краінах, дзе жыве праваслаўны люд, ідзе гэтае змаганне з сілаю зла, якая імкнецца падпарадкаваць нас сабе. Сёння скончыліся першыя пяць дзён строгага посту. Несумненна, ёсць сярод нашых прыхаджан сапраўдныя змагары-малітоўнікі. Некаторыя не прапусцілі ані воднага набажэнства і па ўсім відаць іх гарачае імкненне да нябёсаў. Для святара вялікая радасць маліцца з такімі людзьмі.

Сёння ўжо  перакрочылі  сярэдзіну першага  тыдня  святога Вялікага Посту. На ранішнім паставым набажэнстве было нас нямнога. Двое бацюшак, панамар Анатоль, хор ды чалавек сем жанчын. Але не ад колькасці людзей залежыць якасць нашае размовы з Богам. “Дзе двое ці трое сабраны ў імя Маё, там і Я пасярод іх”. Стоячы перад прастолам, на якім захоўваюцца Святыя дары – Цела і Кроў Хрыстовы, і адчуваючы за спіною гарачую малітву людзей да Хрыста, па асабліваму адчуваеш рэальнасць гэтага Хрыстова прысутніцтва пасярод нас. Адбываецца таямніца сустрэчы Госпада і нас - Ягоных дзяцей.